ارزشیابی خوراک ها به چند دلیل اهمیّت دارد.

1.  دانستن ارزش خوراک ها باعث می شود تا پرورش دهنده بتواند از خوراک ها در حد قابل قبول برای دامها استفاده نماید.
2.  و نیز می­تواند در مزارع پرورشی محصولات مناسب کشت یا خریداری نماید. برای ارزیابی خوراک ها چند روش اندازه گیری وجود دارندکه شامل اندازه گیری یک ترکیب شیمیایی در خوراک(مثل انرژی یا پروتئین) و یا یک جزء هضم شده، جذب شده، متابولیسم شده و یا ابقاء شده در محصول نهایی (از خوراک مورد نظر) می باشند.

منابع علوفه ای قسمت اعظم حجم غذا را در کشور ایران تشکیل می دهند. کمبود یک ماده معدنی یا ویتامینی به سادگی و با افزودن مقدار کمی ازیک منبع متراکم (کنسانتره)قابل جبران است.

در هنگام بروز تغییرات در تولید حیوان مانند افزایش وزن و شیردهی و تغییر در میزان مواد مغذی خوراک ها بیشتر از سیستم های انرژی برای ارزیابی خوراک ها استفاده می­گردد. منابع اولیه انرژی برای گاو، سلولز و همی سلولز علوفه­ها و نشاسته درون دانه­ها است. چربی ها و روغن ها محتوی بیشترین مقادیر انرژی هستند ولی معمولاً درصد کمی از جیره غذایی را تشکیل می دهند. نسبت انرژي” بيان كننده راندمان انرژي يك سيستم است و انرژي ويژه(خالص) عملكرد سيستم را نشان می دهد.

انرژی ناخالص به دلیل قابلیت هضم متفاوت در حیوانات مختلف و دفع از طریق مدفوع، نمی تواند ملاک مناسبی در ارزشیابی خوراک ها باشد. از طرفی بخشی از انرژی قابل هضم، از طریق ادرار و گازهای تخمیری و گرما از دست می رود. در نتیجه بیشتر از معیار انرژی خالص در سیستم هایNRC ، AFRC و غیره جهت ارزشیابی خوراک ها استفاده می گردد.