ارزشیابی خوراک ها به چند دلیل اهمیّت دارد.
منابع علوفه ای قسمت اعظم حجم غذا را در کشور ایران تشکیل می دهند. کمبود یک ماده معدنی یا ویتامینی به سادگی و با افزودن مقدار کمی ازیک منبع متراکم (کنسانتره)قابل جبران است.
در هنگام بروز تغییرات در تولید حیوان مانند افزایش وزن و شیردهی و تغییر در میزان مواد مغذی خوراک ها بیشتر از سیستم های انرژی برای ارزیابی خوراک ها استفاده میگردد. منابع اولیه انرژی برای گاو، سلولز و همی سلولز علوفهها و نشاسته درون دانهها است. چربی ها و روغن ها محتوی بیشترین مقادیر انرژی هستند ولی معمولاً درصد کمی از جیره غذایی را تشکیل می دهند. نسبت انرژي” بيان كننده راندمان انرژي يك سيستم است و انرژي ويژه(خالص) عملكرد سيستم را نشان می دهد.
انرژی ناخالص به دلیل قابلیت هضم متفاوت در حیوانات مختلف و دفع از طریق مدفوع، نمی تواند ملاک مناسبی در ارزشیابی خوراک ها باشد. از طرفی بخشی از انرژی قابل هضم، از طریق ادرار و گازهای تخمیری و گرما از دست می رود. در نتیجه بیشتر از معیار انرژی خالص در سیستم هایNRC ، AFRC و غیره جهت ارزشیابی خوراک ها استفاده می گردد.
