سرعت رشد مناسب مرغ هاي گوشتي

نوع دانه از نظر شکل فیزیکی(آردی،پلت و …) می تواند بر عملکرد طیور و میزان خوراک مصرفی نقش مهمی داشته باشد و بحث در چگونگی استفاده از غذا توسط طیور بسیار در خور اهمیت است(فرخوی و همکاران،1371).اکنون این سؤال پیش می آید که مصرف کدام یک از دو شکل جیره پلت و آردی دارای تأثیر بیشتری بر عملکرد طیور است.

مانت و همکاران،مونت و همکاران،1995 در پژوهشی در رابطه با بررسی میزان رشد و ترکیب لاشه جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره پلت و آردی از 21 تا 42 روزگی نشان دادند که میزان افزایش وزن بدن با مصرف جیره پلت شده بیشتر از آردی میباشد. جان و همکاران،1957 در تحقیقی گزارش نمودند که با مصرف جیره های پلت وزن بدن افزایش می یابد و تقریباًً نیمی از افزایش وزن به دست آمده به دلیل افزایش غلظت جیره های پلت شده می باشد.

از طرف دیگر عامل مهم دیگری که در افزایش وزن طیور با مصرف جیره های پلت شده موثر میباشد تغییرات شیمیایی است که در نتیجۀ حرارت دادن و فشار در طی فرایند پلت سازی ایجاد می شود. هوسار و رابل،1962 افزایش وزن حاصل از مصرف جیره پلت نسبت به جیره آردی را به دلیل افزایش ازت و انرژی متابولیسمی جیره های پلت ذکر نمودند.

مورگان و همکاران، 1968 در مطالعه ای گزارش نمودند که حرارت دادن در حین پلت نمودن خوراک سبب شکسته شدن باند های دی سولفیدی در پروتئین شده و نتیجه اش دناتوره شدن و افزایش تأثیر آنزیم های هضمی می باشد. ران و نماد،1996 بیان نمودند که دلیل افزایش وزن حاصل از مصرف جیر ههای پلت نسبت به جیره های آردی ژلاتینه شدن نشاسته، افزایش قابلیت هضم غذا و عدم فعالیت باکتری ها در خوراک می باشد. هام و همکاران، 1960 در آزمایشی نتیجه گرفتند که وقتی پرندگان غذای پلت شده مصرف میکنند رشد آنها به دلیل مصرف بیشتر غذا افزایش می یابد.

مانت و همکاران در بررسی اثر تغذیه جیرۀ پلت، آردی و تغذیه آزاد در جوجه های گوشتی دریافتند که مقدار مصرف خوراک از 21 تا 42 روزگی برای جیرۀ پلت شده بیشتر از دو نوع دیگر میباشد. جری و همکاران، 1989 در پژوهشی بیان نمودند که عوامل مؤثر در افزایش مصرف خوراک در جوجه های تغذیه شده با جیره پلت به خوبی شناخته نشده است ولی شاید به سبب آن باشد که جوجه ها جیره های پلت شده را به دلیل اندازه ذرات درشت تر نسبت به جیره های آردی ترجیح میدهند.

جانسون و همکاران، 1962 در مطالعه ای نشان دادند پرندگانی که جیره آردی مصرف میکنند نسبت به پرندگانی که جیره پلت شده مصرف می کنند زمان بیشتری را صرف غذا خوردن میکنند و همچنین پیشنهاد نمودند که راندمان تبدیل غذا در جوج ههای تغذیه شده با جیره پلت بهتر از جوج ههای تغذیه شده با جیره آردی م یباشد، زیرا جوجه ها در زمان تغذیه جیره پلت انرژی کمتری مصرف میکنند. این نتایج با یافت ههای بسیاری از محققین دیگر مطابقت دارد.

پرودفوت و همکاران،1982 با انجام آزمایشی مشاهده نمودند که با مصرف جیره های پلت در جوجه های گوشتی میزان بروز عارضه SDS یا سندرم مرگ ناگهانی به طور معنی داری بیشتر از جیره های آردی می باشد. یافته های مشابهی توسط هولان و همکاران،1980 به دست آمده است، به طوری که گزارش نمودند که با مصرف جیره های پلت شده میزان تلفات نسبت به جیره های آردی افزایش می یابد.

لین استرا،1986 در مطالعه ای نتیجه گرفت که با مصرف جیره های پلت چربی محوطه بطنی نسبت به جیره های آردی افزایش می یابد و دلیل این افزایش چربی را مصرف انرژی بیشتر جیره های پلت شده توسط جوجه ها نسبت به جیره های آردی ذکر نمود. با بررسی مطالب بیان شده مشخص می شود که عملکرد جوجه های گوشتی نسبت به شکل فیزیکی جیره متفاوت است.

جان و همکاران،1957 در یک مطالعه گزارش نمودند که با مصرف جیره های پلت شده افزایش وزن بیشتری نسبت به جیره های آردی به دست می آید و علت آن را افزایش غلظت جیره های پلت و ایجاد تغییرات شیمیایی در اثر حرارت و فشار در حین فرایند پلت سازی ذکر نمودند. جری و همکاران، 1989 در پژوهشی گزارش نمودند علت مصرف بیشتر جیره های پلت شده، اندازه ذرات درشت تر آنها نسبت به جیره های آردی می باشد و بر اساس گزارش منتشره در آزمایش آنها جوجه هایی که با جیره آردی تغذیه می شدند ابتدا ذرات درشت تر را مصرف می کردند و از مصرف ذرات نرم و پودری اجتناب می نمودند.

جکسون و همکاران،1982 گزارش نمودند که علت بهتر بودن ضریب تبدیل غذایی در نرها نسبت به ماده ها، کمتر بودن مقدار چربی آنها می باشد. همچنین آلرد و همکاران، 1957 بیان نمودند که ضریب تبدیل غذا با مصرف جیره پلت شده بهتر از آردی می باشد و علت آن است که پرندگان در زمان مصرف جیره پلت شده نسبت به جیره آردی انرژی کمتری مصرف می کنند و از طرفی تغییرات شیمیایی که در حین فرآیند پلت سازی ایجاد میشود میتواند سبب بهبود راندمان تبدیل غذا گردد.

لین استراو کاهنر، 1991؛ مابرای و والدروپ، 1981 گزارش نمودند که در جوجه های ماده چربی محوطه بطنی نسبت بیشتری از کل ذخایر چربی جوجه ها را شامل می شود نوع جیره به صورت پلت شده و آردی بر روی درصد چربی محوطه بطنی هیچ تاثیری نداشته است.

لین استرا،1986 بیان نمود که میزان ذخیره چربی بدن متاثر از عوامل ژنتیکی می باشد. احتمالاً به دلیل آنکه در سال های اخیر بر روی جوجه های گوشتی انتخاب شدیدی در راستای افزایش اشتها و مصرف خوراک صورت گرفته است می توان گفت که سویه های کنونی به دلیل مصرف بیش از حد نیاز خود خوراک اضافی را تبدیل به چربی میکنند.